ஒரு விஷயமும் சொல்ல இல்லாதபோது...

மஹாகணபதிம் மனஸா ஸ்மராமி
மஹாகணபதிம் மனஸா ஸ்மராமி
மஹாகணபதிம் மனஸா ஸ்மராமி
மஹாகணபதிம்
வசிஸ்ட வாம தேவாதி வந்தித
மஹாகணபதிம்

மஹா தேவ சுதம்
குரு குஹ முதம்
மஹா தேவ சுதம் குரு குஹ முதம்
மார கோடி ப்ரகாஸம் சாந்தம்
மஹா காவ்ய நாடகாதிப்ரியம்
மூஷிக வாஹன மோதகப்ரியம்

Meaning: I meditate on the supreme GaNapati who is worshipped by sages like VasishTha, vaamadEva and others. He is the son of lord Mahadeva, is adored by Guruguha and shines with the brilliance of crores of Cupids. He is the tranquil one and exults in the literary pieces like poems and dramas. He is fond of Modaka (a variety of sweet), and has a mouse for a mount.

***

ஒரு விஷயமும் சொல்ல இல்லாதபோது...

நேற்று முழுவதும், அதாவது காலையிலிருந்து இரவு வரை, பேருந்தில் போகும்போதும் வரும்போதும், மாலை வாக்கிங் போகும்போதும், சாப்பிட்டு விட்டு வாஷ் பேசினில் கைகழுவும்போதும் மற்றும் அவ்வப்போது கிடடக்கும் gapஇலும், ஒரு திரையிசைப் பாடலின் முதலிரண்டு வரிகளையே திரும்பத் திரும்ப ஹம் பண்ணிக்கொண்டிருந்தேன்... ஏன் என்று எல்லாம் தெரியாது.


சரி, நேற்றோடு முடிந்ததா இந்த சங்கதி? இல்லையே. இன்றும் இதே கதைதான். ஆனால், இன்று காலை என்னையும் அறியாமல் நான் ஹம்மிய பாட்டு 'மஹா கணபதிம்'... 'அட பரவாயில்லையே, பக்திப் பாட்டையெல்லாம் கூட ஹம் பண்ண ஆரம்பிச்சுட்டான்யா இவன்' என்று யார் கண் வைத்தார்களோ என்னவோ, என் நினைவு எங்கெங்கோ அலை பாயத்தொடங்கியது... 'அலைபாயுதெ கணேசா, என் மனம் அலைபாயுதே'.

'சிந்து பைரவி' படத்தில் வரும் எனக்கு மிகவும் பிடித்த இந்தப் பாடலை இயற்றியவர் முத்துஸ்வாமி தீட்சிதர், ராகம் - நாட்டை, தாளம் - ஆதி என்பதெல்லாம் ஒரு புறம் இருக்கட்டும். இந்தப் பாடலை K.J.ஜேசுதாஸ் பாடும்போது எவ்வளவு இனிமையாக இருக்கிறது. பக்தி ரசம் சொட்டும் இந்த கீர்த்தனை பற்றி நினைக்கும் போதெல்லாம் மனதில் JKB (அதாங்க, சிவகுமார்) வேறு நினைவுக்கு வந்து தொலைக்கிறார். அப்படியே மனம் சுஹாசினி, சுலக்ஷணா, ஜனகராஜ், டெல்லி கணேஷ் என்றே போய்... டெல்லி கணேஷ் மாதிரியே தோற்றமளிக்கும் என் பால்ய சிநேகிதனின் தகப்பனாரை என் கண் முன் கொண்டு வந்து வைத்தது.

எப்போதும் வெற்றிலைப் பாக்கோடும், அவ்வப்போது 'குடி'யும் குடுத்தனமுமாக இருக்கும் அவர், ஒரு சமயம் நாங்கள் கிரிக்கெட் விளையாடிக் கொண்டிருக்கும் போது (அதுவும், நான் batting பண்ணிக்கொண்டிருக்கும் சமயத்தில்) எங்களிடம் 'ஓசிகாஜ்' அடிப்பதற்காக வந்து நின்றார். நல்ல மப்பில் இருந்தார் என்று நினனக்கிறேன். சரவணன்தான் எங்கள் கேப்டன். அவனுக்கும் இவருக்கும் ஏதோ வாய்த்தகராறு ஏற்பட ஆட்டம் அத்தோடு abandoned என்று அறிவிக்கப்பட்டது. அதற்கப்புறம், அவர் அந்த மைதானத்தின் பக்கமே வருவதில்லை. நானும் அவரைப் பார்த்ததாக நினைவில்லை.

ஆனால், ஒரு ஐந்தாறு வருடத்திற்கு முன் மடிப்பாக்கம் கூட்ரோடில் நண்பனொருவனோடு பேசிகொண்டிருக்கும் போதுதான் கேள்விப்பட்டேன்... பெரம்பூர் ரயில் நிலையம் அருகில் தண்டவாளத்தைக் கடந்து செல்லும்போது ரயிலில் அடிபட்டு ஸ்பாட்லயே போயிட்டாராம் டெல்லி கணேஷ் சாயலில் இருந்த அந்த ஆசாமி. இது நடந்து ஒரு பத்து பன்னிரண்டு வருஷம் இருக்கும்டா என்று என் நண்பன் என்னிடம் சொல்லியே ஒரு 5 வருடம் ஆச்சு என்றால், பார்த்துக்கொள்ளுங்களேன்...

இப்ப அவர் பையன் என்ன பண்ணிக்கொண்டிருப்பான்? compassionate groundsல் அவனுக்கு அவங்க அப்பா வேலை பார்த்த அந்த நிறுவனத்திலேயே வேலை கிடைத்திருக்குமா? அல்லது அவனது சகோதரிக்கு அந்த வேலை கிடைத்திருக்குமா...? இப்போது அவனைத் தொடர்பு கொள்ள ஏதாவது மார்கங்கள் உண்டா? அவனிடம் email கீமெயில் இருக்குமா? அதுசரி, கண்டிப்பா அவனுக்கு email முகவரி இருக்கவேண்டுமென்று அவசியமா என்ன? internet access இல்லாமல் யாருமே இருக்க மாட்டார்களா என்ன... சரி, அவனைத் தொடர்பு கொள்ள வேண்டுமானால், யாரை அணுகுலாம்...? மின்னஞ்சல் தொடர்பிலுள்ள மற்றி மடிப்பாக்கம்வாசிகளால் அவனை அடையாளம் கண்டுகொள்ளத்தான் முடியுமா? அதுசரி, அவன் மடிப்பாக்கத்தில்தான் இன்னமும் இருக்க வேண்டும் என்று என்ன நிச்சயம்...? எது எப்படியோ... இந்த நினைவுச் சங்கிலியிலிருந்து மீண்டெழுந்து நிகழ்காலத்திற்கு வர நான் பட்ட பிரயாசைகள் இருக்கே.. யப்பா, யப்பப்பா!

இருந்தாலும் அலுவலகம் வந்தவுடன், ஒரு நப்பாசையில், இணையத்தில், orkutல், google தேடுதல் இயந்திரத்தில் தேடோ தேடென்று தேடிப்பார்த்தேன்; அவனது பெயரைப் பல permutations and combinationsசில் போட்டுப் பார்த்து தேடிப்பார்த்தேன்..ம்.. எல்லாம், மஹாகணபதிக்குத் தான் வெளிச்சம்.

அப்புறம், இன்னொரு விஷயம்.. நேற்று Blog Action Day என்றும் அது சம்பந்தமாக என்னை ஒரு பதிவுபோட கேட்டிருந்தார் ஒரு நண்பர் (ஏண்டா கேட்டோம் என்று ஆகியிருக்கும் அவருக்கு, இப்போது)... அதனாலேயே, இந்தப் பதிவிற்கும் அதற்கும் எந்த சம்பந்தமுமிலை என்று சொல்லிக்கொள்வது என் கடமையாகிறது இல்லையா?... :) அது என்ன 'blog action day'... அதுபற்றி ஹிந்து பத்திரிக்கையில் வெளிவந்த செய்தி இதோ உங்கள் பார்வைக்கு.